Exemplu gráficu de lo qu'entiende la OTAN por llabor humanitaria y procesu de democratización.

Les semeyes que vienen darréu tienen yá unos meses pero dende equí hai enfotu pa contribuir na so difusión. Son d'ochobre del añu pasáu na ciudá libia de Sirte y son un bon espeyu pa ver lo que ye una "intervención humanitaria" en favor d'un procesu de "democratización" nel país africanu.

Estes imáxenes, xunta munches asemeyaes que se puen atopar guetando a fondu por internet nun son les que salen nos grandes medios de comunicación, propiedá del imperialismu y de los oligarcas capitalistes. Unos medios que satanicen a los libios lleales a Gaddafi pero inoren les matances xabaces de les tropes colonizadores anque ye evidente yá'l fondu imperialista de la invasión. Esti ye'l rostru humanu del capitalismu y estes son les sos humanitaries consecuencies sobre cuerpos y vides civiles.

Caberamente tamos asistiendo a que les tropes "rebeldes" nun tienen tantu sofitu popular y que decenes de negocios surden baxo les alfombres informatives del sistema en beneficiu de grandes empreses occidentales. Esta ye la realidá, la realidá del neocolonialismu. El mesmu colonialismu modernu que sofitaron el PSOE y los sindicatos antiobreros CCOO y UGT, los mesmos que fai unos años s'atrevíen a dicir non a la guerra n'Irak y falaben d'esa intervención militar como d'imperialista inclusu. ¡ Puxa la hipocresía!

90.500 paraos y paraes n'Asturies en 2011 según la EPA

Sigue la sangría n’Asturies, nuevos datos pa la contestación social.

Según la Encuesta de Población Activo espardida güei pol "Institutu Nacional d'Estadística", la cifra de paraos y paraes rexistraos nel caberu trimestre de 2011 algamó cifres inda piores que les vistes en feches anteriores. Asina, Asturies zarró l'añu con 90.500 trabayadores en situación de desemplegu, un espoxigue de 10.900 paraos y paraes a lo llargo del añu 2011. Del mesmu mou, Asturies ye la comunidá cola tasa d’actividá más baxa con solu un 51’3%.

Los datos qu’espubliza güei l’INE nun podíen ser más murnios, ya que según esti muérganu estatal, la nación asturiana ta algamando cifres totalmente escandaloses y que de siguir asina, nun sería d’estrañar que provocaren serios conflictos sociales a nun tardar, inclusu esmolez que nun se tean dando ya. Como pue vese nesti informe, nel caberu trimestre del añu 2011, Asturies rexistró 5.000 nueves persones a la gueta d’emplegu, superando ya asina los 90.500 paraos y paraes, con una tasa oficial de paru que ye del 18’9%.

Si bien a primera vista estes cifres puen paecer meyores que los d’otres comunidaes, nun podemos escaecer otres estadístiques privaes espublizaes hai a penes unos díes o l’históricu del INE onde reflexábase la sangría poblacional d’Asturies, cola tasa de natalidá más baxa d’Europa y milenta mozos y moces que tuvieren qu’emigrar del país cada añu pa poder algamar un puestu de trabayu. Colos datos de paru y esa sangría presente, aínda hai otru datu que llama munchu l’atención y que tampocu convida al optimismu sobre una posible recuperación del país y ye qu’Asturies, ye la comunidá con una tasa d’actividá ente la población más baxa de tol estáu, con solu un 51’74%, per delantre del 53% de Melilla o’l 54’71 d’Estremadura.

Colos datos de paru y esa sangría presente, aínda hai otru datu que llama munchu l’atención y que tampocu convida al optimismu sobre una posible recuperación del país y ye qu’Asturies, ye la comunidá con una tasa d’actividá ente la población más baxa de tol estáu, con solu un 51’74%, per delantre del 53% de Melilla o’l 54’71 d’Estremadura.

Fonte: Infoasturies

Patronal y sindicatos UGT y CC.OO. roblen nuevos recortes

Na tarde d’ayeri 25 de Xineru algamaren el segundu alcuerdu “pal emplegu y la negociación colectiva” que supón nuevos ataques nel ámbitu llaboral.

Les organizaciones patronales CEOE y CEPYME xunto colos dos sindicatos españoles Comisiones Obreras (CC.OO.) y Unión General de Trabajadores (UGT) roblaren n’actu públicu na tarde d’ayeri un nuevu alcuerdu en materia llaboral, que según califiquen dende dellos ámbitos sindicales ayenos a estes organizaciones, ye una “nueva baxada de pantalones” que supón otra vuelta un ataque ensin precedentes a los drechos llaborales de los y les trabayadores nel estáu español y poro, tamién n’Asturies.

Asina destaquen del alcuerdu firmáu la total ausencia de crítica hacia’l papel principal que protagoniza la empresa privada, responsable cimera del esbarrumbe económicu provocáu pola naturaleza especulativa de la so actividá y onde nuevamente la patronal refuga la so culpabilidá, y señalando esplícitamente al pueblu –cola robla de les dos organizaciones sindicales mentaes- al señalar como “dificultaes observaes p’aumentar l’actividá económica y creación d’emplegu” “l’adeudamientu de les families cola so incidencia sobre’l consumu y la inversión agregada” y la “delda pública”, pa rematar a la fin, señalando como elementu determinante na perda de competitividá “el mayor crecimientu de los precios interiores y de los salarios nominales nel estáu español en rellación colos países de la zona euru y del restu de la X.E.”

Nesti sen, el documentu introduz una serie nueva de midíes y afonda n’otres de recién alcuerdu onde vencéyase la recuperación económica n’esclusiva a la “recuperación de los márxenes económicos” esto ye, a les ganancies empresariales, non al traviés de la mayor productividá mediante meyores técniques nel procesu productivu, sinón favoreciendo’l consumu y les aides públiques a la empresa privada. Además demanden más esfuercios por parte de los trabayadores asalariaos afondando na famosa “flexibilidá llaboral” onde la negociación nes empreses primará penriba del conveniu coleutivu, al atalantar a aquella como “l’ámbitu más afayaízu pa configurar estes materies” siendo esta flexibilidá un conteníu mínimu a incorporar polos convenios y onde según despliquen, esta flexibilidá tendrá como consecuencies na materia salarial “qu’un porcentaxe de la cuantía salarial, va facese depender de la situación y resultaos de la empresa”. Del mesmu mou, la revisión salarial ya nun va tar venceyada al IPC como hestóricamente se vien demandando, sinon qu’introducen un porcentaxe máximu anual pa los tres años vinientes de solu un 0’5%, mui perbaxu de la inflación que carecemos y que s’asuca pa esa dómina, lo qu’en términos real supón un descensu nel poder adquisitivu de les families y onde almítise la capacidá del patrón pa revisar incluso esta roína medra nel so porgüeyu. A lo cabero, en cuantes a negociación coleutiva reconozse la “facultá patronal pa inaplicar na empresa les condiciones de trabayu ya pautaes nos convenios sectoriales, concretamente condiciones d’horariu; distribuición de la xornada; réxime del trabayu a turnos; sistema de remuneración; sistema de trabayu y rindimientu; funciones; asina como les causes pa la inaplicación de les condiciones salariales”.

Fonte: Infoasturies.net