Pa Darréu, mocedá revolucionaro’l 8 de marzu, Día Internacional de les muyeres, ye un día de cellebración, pero sobremanera de reivindicación y de llucha. Cellebración por toles conquistes y los drechos llograos por munches muyeres tres munchos años. Yá en 1911, primer añu de cellebración d'esti día, esixíen que se garantizara'l cumplimientu de drechos como'l votu, l'accesu a cargos públicos, l'accesu al empléu y la non discriminación nel mesmu; y una llarga llista d’otres cuestiones de les que s’encargaron y poles que puxaron los movimientos feministes dende muncho enantes hasta l'actualidá.
Pero ye un día sobremanera de llucha, de llucha por tolos drechos pendientes; de llucha p'amosar que nesta sociedá supuestamente igualitaria na que vivimos, de drechos “llegales” conquistaos y oportunidaes pa toes y toos, siguen esistiendo situaciones de desigualdá. De llucha pa reivindicar una ciudadanía plena de les muyeres; de llucha pa glayar que nun mos sirven les soluciones parciales y midíes puntuales qu'intenten parchear el problema ensin tocar el coral del mesmu; de llucha pa reivindicar que nun ye posible falar de drechos dafechu pa les muyeres nun sistema patriarcal y capitalista.
Y esti 8 de marzu de 2011, nun momentu nel que nos bombardeen con información y supuestes soluciones a una cris que ta afeutando duramente a grandes seutores de la población, dende la mocedá independentista Darréu, denunciamos que les muyeres vivimos nuna situación de crisis permanente y estructural. Esta cris, fai ainda más evidente la insostenibilidá del sistema nel que vivimos. Poro, queremos facer d'altavoz y amosar les munches cares qu'esta crisis tuvo y tien pa les muyeres, diverses pero xuníes nes desigualdaes y sobremanera na llucha. Esta crisis llevamos demasiaos años pagándola entre toos:
Anguaño’l mercáu llaboral, con altes tases de precariedá, concentra a les muyeres nos puestos de menor responsabilidá, menor remuneración, más inestabilidá, menores posibilidaes de promoción. Los seutores social y de servicios, son los más vulnerables ante los cambeos y crisis económiques.
Munches de les muyeres que se ven obligaes a colar a la gueta d’un trabayu dignu, en busca de nueves oportunidaes, atopense con una sociedá que-yos obliga a aceptar los empleos más precarios y peor pagaos.
Munches muyeres vense obligaes a escoyer ente la crianza y l'empléu, y asumir tou tipu de midíes que supuestamente intenten aidar nesto de la conciliación, amenorgamientos, permisos… Midíes que, finalmente, faen evidente la imposibilidá d'esta conciliación ideal nun mercáu llaboral pensáu por y p'homes. Midíes qu'afonden na precariedá futura, nun sistema nel que les sos prestaciones sociales tán direutamente venceyaes colo cotizao na so vida llaboral.
Dende Darréu camentamos comu perimportante afitar que nun pue encadarmase un Movimientu de Lliberación Nacional ensin cuntar coles muyeres. La llucha escontra’l patriarcado va xunida a la de la lliberación nacional y social. Distinguir la posición de clas de les muyeres significa comprender la causa feminista y la so aportación al movimientu revolucionariu.
Les muyeres asturianes tamos triplemente esplotaes: como muyeres, como trabayadores y como asturianes. Esta desigualdá cola muyer cimienta la opresión de clas, yá que a la mesma vegada que la muyer tien de lliberase comu clas popular, tien que lliberase d’estos prexuicios sexistes, que la condicionen de mena ñegativa na llucha pola emancipación de la clas trabayadora y polo tantu, esti machismu patriarcal ye una torga más escontra la nación que naguamos construyir.
Ye perimportante nun escaecer qu’el 8 de marzu ye tolos díes pa una muyer dende que ñaz, y que si de verdá queremos camudar les coses, queremos un cambiu nesta sociedá entá patriarcal y machista, onde ser muyer conlleva una llucha y defensa constante, diaria y permanente de los tos drechos, pa que te respeten comu tal, pa que te traten pol to valir y non pola to condición sexual o de xéneru, debemos paranos y reflexonar, facer un exerciciu d’autocrítica y asina camudar la nuesa realidá diaria a xusta ya igualitaria.
¡L’ÚNICU CAMÍN YE LA LLUCHA! ¡NUN HAI LLUCHA ENSIN LA MUYER!
www.darreu.org
